Wycieczka WTZ tratwą do **Rymanowa, Krosna, Iwonicza-Zdroju i Komańczy** była wyjątkowym doświadczeniem, pełnym niezapomnianych chwil, przygód i momentów refleksji. Uczestnicy nie tylko mieli okazję podziwiać piękno natury, ale również zanurzyć się w bogatej historii i kulturze Podkarpacia.
**Eksploracja Krosna i rozpoczęcie przygody**
Pierwszy dzień zaczął się od zwiedzania urokliwego **Krosna**. Dla wielu uczestników to było coś więcej niż tylko spacer po mieście. Kamienice, wąskie uliczki i piękne zabytki wywoływały poczucie podróży w czasie, przenosząc ich w minione stulecia. Wizyty w **Muzeum Szkła** i **Muzeum Podkarpackim** były fascynujące – niektórym z nich widok precyzyjnie wykonanych, delikatnych przedmiotów ze szkła przypominał, jak ważne są umiejętności i rzemiosło. Niektórzy spróbowali swoich sił w wydmuchiwaniu szkła, co okazało się wyzwaniem, ale też ogromną frajdą!
**Rymanów-Zdrój – Relaks i zdrowotne wody**
**Rymanowa-Zdroju**. Już od samego rana czuć było wyjątkowy, uzdrowiskowy klimat tego miejsca. Czyste, świeże powietrze, zapach drzew i kwitnących kwiatów w **Parku Zdrojowym** wywołały u wielu uczestników poczucie spokoju i odprężenia. Przejście przez park i wizyta w pijalni wód były świetną okazją do zadbania o zdrowie – dla niektórych smak mineralnej wody był nowym, ciekawym doświadczeniem.
W ciągu dnia, uczestnicy mieli okazję na głębsze relaksowanie się w uzdrowiskowym otoczeniu. Część z nich skorzystała z okazji, by zanurzyć się w leczniczych zabiegach oferowanych przez lokalne sanatoria. Atmosfera była pełna harmonii, a kontakt z naturą działał kojąco na każdego z uczestników.
**Iwonicz-Zdrój – Uzdrowisko pełne spokoju**
**Iwonicza-Zdroju**. Miejsce to wywołało podobne uczucia jak Rymanów, jednak było tu coś wyjątkowego. Zabytkowe budynki, takie jak **Dom Zdrojowy**, przypominały o długiej historii tego miejsca i jego znaczeniu dla wielu pokoleń kuracjuszy. Spacer po **Parku Zdrojowym** w Iwoniczu był jak podróż w czasie, gdzie eleganckie alejki i piękne pawilony tworzyły aurę spokoju i dostojności.
Dla wielu uczestników, Iwonicz stał się miejscem kontemplacji i wyciszenia. Wśród starych drzew i zieleni można było usiąść, wsłuchać się w śpiew ptaków i pozwolić sobie na chwilę refleksji. Niektórzy podzielili się swoimi myślami i wrażeniami, zauważając, jak ważny jest czas na regenerację nie tylko ciała, ale i umysłu.
**Komańcza – Spotkanie z historią i duchowością**
Ostatni dzień wyprawy okazał się głębokim przeżyciem duchowym. **Komańcza**, ze swoim klasztorem Sióstr Nazaretanek, wywołała w uczestnikach poczucie zadumy. Wizytę w miejscu, gdzie internowany był kardynał Stefan Wyszyński, można było odczuć jako moment niezwykłej duchowej głębi. Dla niektórych, zwłaszcza tych, którzy znali historie związane z kardynałem Wyszyńskim, była to chwila refleksji nad wiarą, wolnością i siłą ducha.
Po wizycie w klasztorze grupa udała się na krótki spacer po okolicznych szlakach. Malownicze krajobrazy Beskidu Niskiego, zielone wzgórza i spokój tego miejsca były idealnym zakończeniem wycieczki. Czyste, górskie powietrze, cisza i majestatyczność natury pozwalały każdemu zatrzymać się na chwilę, wziąć głęboki oddech i poczuć wdzięczność za te kilka dni pełne wrażeń.
Podsumowanie przeżyć:
Cała wycieczka była nie tylko fizyczną podróżą przez piękne tereny Podkarpacia, ale także wewnętrzną podróżą każdego z uczestników. Komańcza dodała wymiar duchowy, skłaniając do refleksji. To były dni pełne radości, śmiechu, chwil wyciszenia i wspólnoty, które na długo pozostaną w pamięci wszystkich uczestników.
Pomnik Rzezi Wołyńskiej upamiętnia jedno z najbardziej tragicznych wydarzeń w historii Polski i Ukrainy — zbrodnię wołyńską, która miała miejsce w latach 1943–1944 podczas II wojny światowej. W tym czasie nacjonaliści ukraińscy z UPA (Ukraińska Powstańcza Armia) dokonali masowych mordów na ludności polskiej zamieszkującej Wołyń i Galicję Wschodnią. Szacuje się, że w wyniku tych działań życie straciło od 50 do 100 tysięcy Polaków, w tym kobiety, dzieci i osoby starsze.
Pomniki poświęcone tej tragedii są miejscem refleksji i pamięci o ofiarach. Wyjątkowym elementem takich pomników jest często ich forma symboliczna, która wyraża ogrom cierpienia oraz pragnienie pojednania między narodami. Często odbywają się przy nich uroczystości rocznicowe, msze święte oraz wydarzenia upamiętniające, mające na celu przypomnienie o ofiarach i ich historii.
Wizyta przy takim pomniku na pewno budzi głębokie emocje i skłania do refleksji nad złożonością historii, odpowiedzialnością za pamięć oraz budowaniem dobrych relacji między Polakami i Ukraińcami w przyszłości.
